Zostać preppersem: co to znaczy?

Termin "preppers" pochodzi z języka angielskiego, a tam z kolei narodził się od słowa "preparation" (przygotowanie). Odnosi się do społeczności lub jednostek, które aktywnie przygotowują się na różnego rodzaju sytuacje kryzysowe, zagrożenia, czy nawet apokaliptyczne scenariusze. Osoby identyfikujące się jako prepperzy, prepersi, starają się zabezpieczyć przed różnymi nieprzewidywalnymi zdarzeniami, takimi jak katastrofy naturalne, konflikty zbrojne, brak prądu, kolaps gospodarczy czy pandemie. Chcą umożliwić swojej rodzinie przetrwanie bez względu na okoliczności.

Można byłoby powiedzieć, że przygotowania na trudne czasy to niemal styl życia, bo mają wpływ na wiele jego aspektów. Niniejszy artykuł opisuje kluczowe aspekty związane z przetrwaniem trudnych czasów i poniekąd opisuje, jak zostać preppersem.

W Polsce to pojęcie spopularyzował serial nadawany na National Geographic p.t. "Doomsday Preppers", nagrany w Stanach Zjednoczonych, przedstawiający kilka osób z tamtego środowiska. Pisząc książkę "Domowy Survival" w uzgodnieniu z redakcją uznaliśmy, że będziemy promować spolszczenie tego pojęcia do słowa "prepper", bo bardziej nam to pasowało do zasad języka polskiego. W tym artykule będziemy się jednak posługiwać różnymi formami. ;)

Preppersi starają się być samowystarczalni i przygotowani na wszelkie ewentualności. Ich działania mogą obejmować gromadzenie żywności, wody, lekarstw, narzędzi, umiejętności przetrwania, a także budowę schronów czy posiadanie zapasowego źródła energii. Wielu preppersów skupia się również na zdobywaniu wiedzy z zakresu przetrwania w dziczy, samoobrony i rolnictwa.

Warto podkreślić, że podejście prepperskie może przybierać różne formy, a nie wszyscy preppersi mają identyczne podejście do przygotowań. Dla wielu z nich priorytetem jest autonomia i zdolność przetrwania w sytuacjach, które mogą zakłócić normalne funkcjonowanie społeczeństwa. Inni z kolei stawiają na współpracę lokalnych społeczności już w normalnych czasach.

Oczywiście, niektórzy ludzie mogą postrzegać ruch prepperski jako skrajny lub nadmiernie niepokojący, podczas gdy inni uważają go za racjonalne przygotowanie do ewentualnych zagrożeń.

Co to znaczy być preppersem?

Bycie prepperem oznacza bycie osobą, która aktywnie przygotowuje się na różne sytuacje kryzysowe, nieprzewidziane zdarzenia, czy nawet apokaliptyczne scenariusze. Prepperzy podejmują działania mające na celu zwiększenie swojej niezależności i zdolności przetrwania w różnych warunkach, które mogą zakłócić normalne funkcjonowanie społeczeństwa.

Rodzina preppersów. Tak wyobraża sobie ją sztuczna inteligencja, model Stable Diffusion.

Osoby identyfikujące się jako prepperzy starają się zabezpieczyć przed różnymi zagrożeniami, takimi jak katastrofy naturalne, konflikty zbrojne, pandemie, kolaps gospodarczy czy inne sytuacje kryzysowe. Działania prepperskie mogą obejmować szereg kierunków, mających pomóc przetrwać w niesprzyjających warunkach.

Poduszka finansowa

To jeden z najważniejszych elementów pomagających preppersom przetrwać w niesprzyjających warunkach. W XXI wieku może to przecież oznaczać utratę pracy, globalny kryzys finansowy albo śmierć członka rodziny. Warto podkreślić, że bez zrobienia poduszki finansowej pozwalającej na co namniej 2-3 miesiące życia, nie powinno się czynić żadnych większych wydatków mających nas przygotować na trudne czasy.

Tak, dotyczy to również większych zakupów w naszym sklepie. Jeśli nie masz odłożonych pieniędzy, zamiast kupować u nas ten pakiet racji żywnościowych (kosztujący w chwili pisania tego artykułu niecałe 400 złotych), odłóż w pierwszej kolejności pieniądze na czarną godzinę! Jest bowiem bardziej prawdopodobne, że te 400 złotych wydasz na naprawę samochodu, pralki albo leczenie zębów u dziecka, niż że przyda Ci się akurat taki zapas żywności!

Zapas żywności i wody

Ważną sprawą jest zgromadzenie żywności o długim okresie przydatności do spożycia oraz zapewnienie dostępu do czystej wody. Przetrwanie bez wody pitnej jest niemożliwe. W tym zakresie niezbędne jest zaopatrzenie się w sprzęt do pozyskiwania i uzdatniania wody. Z kolei zapas żywności musi być uzupełniony o sprzęt potrzebny do jej przyrządzenia (np. ugotowania posiłków, gdy zabraknie prądu).

Umiejętności z tradycyjnej sztuki przetrwania (zielonego survivalu)

Prepperzy nierzadko decydują się na rozwijanie praktycznych umiejętności z zakresu przetrwania w dziczy, budowy zaimprowizowanych schronień, sygnalizacji naszego położenia czy orientacji w terenie.

Te umiejętności mogą przydać się, gdy pozbawieni zostaniemy możliwości korzystania z tego, co służy nam na co dzień.

Zbieranie i przechowywanie środków medycznych

Posiadanie zapasów lekarstw i środków pierwszej pomocy, a także umiejętność ich zastosowania. Dotyczy to zarówno lekarstw przyjmowanych w typowych dolegliwościach, jak i specjalistycznych preparatów na niektóre schorzenia (np. insuliny).

To kluczowe w szczególności dla tych prepperów, którzy mają w rodzinie osoby o słabszym zdrowiu, chore przewlekle, przyjmujące stale jakieś leki, albo osoby z niepełnosprawnościami. Dla takich osób często przetrwanie bez leków albo specjalistycznych urządzeń (np. koncentratora tlenu) nie jest możliwe. Dotyczy to także osób cierpiących z powodu różnych chorób cywilizacyjnych, np. alergii, choć w ich przypadku raczej sprowadza się do zgromadzenia środków medycznych służących redukcji dyskomfortu.

Ekwipunek i narzędzia

Prepperzy stawiają nacisk na posiadanie odpowiedniego wyposażenia, takiego jak latarki, noże, namioty, śpiwory, narzędzia survivalowe itp. W razie braku jakiegoś sprzętu, przydatna jest umiejętność improwizacji, czyli na przykład zbudowanie schronienia z plandeki budowlanej (tarpa) lub płachty biwakowej.

Prepperzy często grupują swój sprzęt w różne zestawy przetrwania, np. zestaw EDC.

Zabezpieczenia

Aby możliwe było przetrwanie, należy poświęcić też trochę czasu na rozważanie różnych środków zabezpieczeń, takich jak broń palna, systemy alarmowe czy schrony przeciwatomowe. W grę wchodzi nie tylko samo zgromadzenie sprzętu i różnych rozwiązań w tym zakresie, lecz także wprowadzenie w życie procedur, mających na celu minimalizację zagrożenia.

Przykładem takiej procedury może być zamykanie zawsze drzwi wejściowych na obydwa zamki, a także unikanie publikowania w serwisach społecznościowych wiadomości na temat tego, gdzie aktualnie się znajdujemy, gdy pojechaliśmy na urlop.

Produkcja żywności i samowystarczalność

Prepperzy niekiedy decydują się także na zdobywanie umiejętności związanych z uprawą roślin, hodowlą zwierząt, a także posiadanie własnych źródeł energii. Część z nich marzy o tym, by zrezygnować z pracy i poświęcić się prostszemu życiu na wsi, jednak zazwyczaj pozostaje to w sferze marzeń. Najczęściej prepperzy starają się nauczyć różnych przydatnych umiejętności, zgromadzić sprzęt ułatwiający przetrwanie, ale nie rezygnować w stu procentach ze zdobyczy cywilizacyjnych.

Warto zaznaczyć, że podejście prepperskie może przybierać różne formy, a pojęcie prepperstwa może być postrzegane różnie przez różne osoby. Dla niektórych prepperów priorytetem jest przygotowanie do wszelkich możliwych zagrożeń, podczas gdy inni koncentrują się na bardziej realistycznych i lokalnych scenariuszach kryzysowych.

Część społeczności prepperskiej traktuje to jako formę hobby, a dla innych jest to poważne podejście do zabezpieczenia siebie i swoich bliskich przed potencjalnymi zagrożeniami. Warto również podkreślić, że zdrowy rozsądek, umiejętność dostosowania się do sytuacji i współpraca z innymi są kluczowymi elementami skutecznego prepperstwa.

Preppers a survival

Chociaż preppersi i osoby interesujące się tradycyjną sztuką przetrwania (survivalem) mają pewne podobieństwa w podejściu do przygotowań na trudne czasy, istnieją również istotne różnice zarówno w filozofii, jak i w praktycznym podejściu do sytuacji kryzysowych.

Można zauważyć na przykład takie różnice, ale i części wspólne między prepperingiem (przygotowaniami na sytuacje awaryjne) a tradycyjnym survivalem:

1. Zakres przygotowań

   • Preppersi: skupiają się na szerokim zakresie przygotowań obejmujących różne aspekty życia, takie jak zaopatrzenie w żywność, wodę, lekarstwa, sprzęt i umiejętności. Ich podejście obejmuje także przygotowanie do sytuacji długotrwałych. Ich celem jest przeżycie we własnym domu, w razie sytuacji kryzysowej.

   • Survivaliści: koncentrują się na zdobywaniu umiejętności przetrwania w dziczy i radzeniu sobie w ekstremalnych warunkach. Ich priorytetem jest zdolność do przetrwania w sytuacjach, gdzie dostęp do dobrodziejstw dzisiejszego świata może być znacznie ograniczony.

   • Jedni i drudzy: chcą zaspokoić swoje potrzeby w trudnych warunkach, gdy nie będą mogli skorzystać z tego, co służy temu celowi na co dzień.

2. Filozofia i mentalność:

   • Preppersi: Często kierują się filozofią "lepiej mieć i nie potrzebować, niż potrzebować i nie mieć". Są gotowi na różne scenariusze kryzysowe i starają się zminimalizować wpływ potencjalnych zagrożeń na swoje życie. Interesuje ich przetrwanie sytuacji kryzysowej bez względu na jej przyczyny.

   • Survivaliści: kładą nacisk na przetrwanie w sytuacjach ekstremalnych, z dala od miejsca zamieszkania, często w warunkach dzikiej przyrody. Ich mentalność koncentruje się na adaptacji do zmieniających się warunków i radzeniu sobie z sytuacjami awaryjnymi.

   • Jedni i drudzy: chcą być w stanie przeżyć w trudnych warunkach, choć dokładne okoliczności scenariusza, na który się przygotowują, mogą być różne. Wiedzą, że będą musieli się zmierzyć z własnymi słabościami i starają się pokonywać je także teraz.

3. Czas i trwałość przygotowań:

   • Preppersi: zazwyczaj przygotowują się na długoterminowe sytuacje kryzysowe i starają się utrzymać samowystarczalność rodziny przez dłuższy czas, od kilku miesięcy do kilku lat. Chcą być w stanie przetrwać możliwie długi czas.

   • Survivaliści: skupiają się na krótkotrwałych sytuacjach, które mogą wymagać natychmiastowej reakcji, takich jak zgubienie się po omyłkowym zejściu ze szlaku turystycznego czy nagłe pogorszenie warunków pogodowych podczas długiej wędrówki. Chcą przeżyć do czasu, aż zostaną uratowani albo uda im się wrócić do cywilizacji.

4. Zastosowanie umiejętności:

   • Preppersi: stawiają na różnorodność umiejętności, które mają zastosowanie zarówno w warunkach miejskich, jak i wiejskich. Ich działania obejmują również umiejętność funkcjonowania w społeczeństwie. Nie odżegnują się od wykorzystywania technologii, np. odbiorników GPS, kuchenek turystycznych czy sprzętu radiokomunikacyjnego.

   • Survivaliści: koncentrują się głównie na umiejętnościach przetrwania w dziczy, takich jak budowanie schronienia, zdobywanie żywności z naturalnych źródeł czy orientacja w terenie. Chętnie wykorzystują przydatne techniki wykorzystywane przez prymitywne ludy, np. rozpalanie ognia za pomocą łuku ogniowego, albo cięcie przedmiotów z użyciem zaostrzonego krzemienia. Dużo ćwiczą te umiejętności w praktyce.

5. Podejście do społeczności:

   • Preppersi: mogą angażować się w budowanie społeczności prepperskiej, wymieniać się wiedzą i wspierać się nawzajem w przygotowaniach. Wiedzą, że im lepiej przygotowana lokalna społeczność, tym łatwiej będzie poradzić sobie poszczególnym jej członkom, nawet tym nieprzygotowanym. Wiedzą, że to zwiększy szansę przeżycia ich rodziny.

   • Survivaliści: często działają indywidualnie lub w małych grupach, skupiając się na umiejętnościach indywidualnych przetrwania. Zakładają, że w sytuacji kryzysowej mogą być sami lub w małej grupie osób pozbawionych ich wiedzy i umiejętności, i że oni będą musieli wziąć odpowiedzialność za ich przeżycie.

Ostatecznie, choć istnieją różnice między podejściami prepperów i osób zainteresowanych survivalem, warto zauważyć, że wiele osób łączy elementy obu filozofii, starając się być zarówno przygotowanym na różne scenariusze kryzysowe, jak i zdolnym do przetrwania w dzikiej przyrodzie. Jedna i druga grupa chce zmaksymalizować swoje szanse na przetrwanie w niesprzyjających warunkach.

Niezależność od czynników zewnętrznych

Preppersi starają się realizować niezależność od czynników zewnętrznych poprzez różnorodne przygotowania mające na celu umożliwienie im funkcjonowania i przetrwania w przypadku różnych sytuacji kryzysowych.

Preppersi starają się zbudować odpowiednie zapasy żywności, aby móc przetrwać przez dłuższy okres bez dostępu do sklepów spożywczych. To pomoże również w trudnej sytuacji, gdy wstrzymane zostaną dostawy do sklepów, lub cena żywności wzrośnie znacząco.

Prepperzy chętnie instalują alternatywne, odnawialne źródła energii, jak panele słoneczne, turbiny wiatrowe czy systemy do gromadzenia energii. Zaopatrują się także w agregaty prądotwórcze, zapas paliwa do nich oraz zapas opału do domowego systemu grzewczego. Dążą do niezależności energetycznej, aby utrzymać podstawowe funkcje domu, nawet w przypadku przerw w dostawach energii elektrycznej.

Posiadanie środków samoobrony, takich jak broń palna, amunicja, a także umiejętności obronne, to jest coś, co jest charakterystyczne dla preppersów. Niektórzy uczą się technik samoobrony i bezpiecznego posługiwania się bronią. Wiedzą bowiem, że jeśli chcą być w stanie przetrwać napad, muszą umieć poradzić sobie sami, zanim będą w stanie zaalarmować policję i poczekać na jej przyjazd.

Przetrwać w miejscu zamieszkania

Preppersi dążą do zabezpieczenia swojego przetrwania w miejscu zamieszkania, bez konieczności jego opuszczenia. Z kilku strategicznych powodów, które wynikają z ich filozofii i przygotowań na różne scenariusze kryzysowe.

Są zazwyczaj dobrze zaznajomieni z miejscem, w którym mieszkają. Znają lokalne warunki geograficzne, zasoby naturalne (np. miejsca, z których można zaczerpnąć wodę), a także potencjalne zagrożenia (i prawdopodobnie wybrali miejsce zamieszkania pod kątem ich minimalizacji). Przebywanie we własnym domu pozwala im wykorzystać tę znajomość terenu w celu bardziej efektywnego poradzenia sobie ze skutkami danego zdarzenia.

Preppersi często gromadzą w domu swoje zasoby, takie jak żywność, woda, lekarstwa, narzędzia i sprzęt, które są dostępne w przypadku sytuacji kryzysowej. Pozwala to na dłuższe samowystarczalne funkcjonowanie. Te produkty zazwyczaj zajmują sporo miejsca i ich zabranie w razie konieczności ewakuacji może być trudne.

Miejsce zamieszkania zazwyczaj posiada rozwiniętą infrastrukturę, taką jak system kanalizacyjny, wodociąg lub studnię, źródło energii elektrycznej, co sprawia, że codzienne życie jest bardziej komfortowe i łatwe. Przygotowanie do przetrwania we własnej okolicy pozwala na wykorzystanie istniejącej infrastruktury, czyli na przykład używania elektrycznych narzędzi do usuwania skutków trzęsienia ziemi. Preppersi przygotowują się też na brak prądu, gromadząc np. zapas paliwa do agregatu.

W swojej okolicy preppersi często posiadają sieć społeczną, w tym rodzinę, przyjaciół i sąsiadów. Współpraca z tymi ludźmi może być kluczowa w przypadku sytuacji kryzysowej, a pozostawanie w tym miejscu ułatwia utrzymanie relacji społecznych.

Odpowiedzialność i zachowanie świadomości sytuacyjnej

W kontekście przetrwania w znanej okolicy, odpowiedzialność i utrzymywanie świadomości sytuacyjnej są kluczowymi elementami skutecznego prepperstwa.

Preppersi są odpowiedzialni za zarządzanie swoimi zasobami w sposób efektywny i zrównoważony. Oznacza to świadome gromadzenie, rotację oraz używanie zapasów, aby uniknąć ich przeterminowania. Pozwala to na uniknięcie niepotrzebnych kosztów. Regularne sprawdzanie stanu zapasów pozwala zaś na szybkie dostosowanie się do zmieniających się warunków.

Odpowiedzialność za bezpieczeństwo osobiste i mienia wymaga świadomości zagrożeń oraz skutecznego stosowania środków bezpieczeństwa, takich jak systemy alarmowe, kamery czy umiejętności samoobrony. Kluczowe może być też postępowanie w sposób minimalizujący ryzyko.

Świadomość sytuacyjna obejmuje także utrzymywanie dobrych relacji z sąsiadami. Współpraca z lokalną społecznością może być kluczowa w przypadku kryzysu, umożliwiając wymianę wiadomości, zasobów i wzajemne wsparcie.

Wszystkie te elementy wspólnie tworzą skuteczne podejście prepperskie, które obejmuje zarówno bieżące zarządzanie zasobami, jak i gotowość do szybkiego dostosowania się do zmieniających się okoliczności. Odpowiedzialność i świadomość sytuacyjna są kluczowe dla osiągnięcia niezależności od czynników zewnętrznych.